چگونه با مدیریت ذره‌بینی کنار بیاییم؟
فکر کنید و ببینید آیا این موقعیت برای‌تان آشناست یا نه: پروژه بزرگی از طرف رئیس‌تان روی میز شماست، و خلاصه پروژه آن‌قدر مفصل و طولانی است که احتمالا نوشتن آن از انجام خود پروژه بیشتر طول کشیده است.
از آن‌جایی که قبلا این‌جور پروژه‌ها را انجام داده‌اید، دقیقا می‌دانید باید چه کاری انجام دهید. اما حتی قبل از این‌که انجام اولین مرحله از گردش کار را تیک بزنید، رئیس‌تان از شما می‌خواهد که گزارش مفصلی از مراحل انجام کار برایش ارسال کنید!
او حتی دوست دارد در بخشی از روز کنار شما بنشیند و ببیند کار چطور پیش رفته است.
اگر می‌توانستید در آرامش رها باشید و با فراغ بال به پروژه برسید، کار تا الان به سرانجام رسیده بود، اما حالا به خاطر نظارت موبه‌موبه و ذره‌بینی مدیر، مرحله اولش هم انجام نشده است.
اگر چنین موقعیتی برای شما آشناست، شما هم قربانی مدیریت ذره‌بینی مدیر یا رئیس‌تان هستید.
حتی فکر کردن به کلمه «مدیریت ذره‌بینی» هم کافی است تا لرزه به اندام یک کارمند بی‌اندازد. با تجسم مفهوم مدیریت ذره‌بینی، چشم‌انداز یک محیط کار عاری از اعتماد، کنترل‌کننده، مداخله‌گر و فاقد انگیزه در ذهن انسان ظاهر می‌شود.
این محیط محیطی نیست که کارمند بتواند در آن پیشرفت کند.
البته بین مدیریت ذره‌بینی و مدیری که مشتاق پیش رفتن کارها با موفقیت است، مرز مشخصی وجود دارد.
برای رها شدن از آن ابر تاریکی که دائم به عنوان مدیر بالا سر شماست، این مراحل را دنبال کنید.
آیا شما تحت نظارت یک مدیریت ذره‌بینی هستید؟
یک نشانه گویا و واضح وجود دارد که نشان می‌دهد مدیر شما بیش از حد منطقی کارش را جدی می‌گیرد: شما فضایی برای تنفس ندارید.
مدیران ذره‌بینی برای کوچک‌ترین جزئیات یک پروژه هم ارتباط‌شان را با شما قطع نمی‌کنند. حتی زمانی که به آن‌ها اطلاعات غیرضروری مورد نیازشان را دادید هم پا پس نمی‌کشند. یکی از عادات بد آن‌ها این است که تقریبا بلافاصله پس از پرس‌وجو درباره کار، از شما یک پیش‌نویس و گزارش می‌خواهند که بتوانند بر اساس آن بازخورد ارائه کنند.
به روزهای کاری معمولی خود فکر کنید و از خود بپرسید که آیا مدیر شما بیش از حد بر هر کاری که انجام می‌دهید مدیریت می‌کند و آیا با دیگران نیز همین رفتار را دارد؟ آیا رفتار آن‌ها بازتابی از احساسات آن‌ها در مورد عملکرد شماست یا این‌که سبک کاری‌شان ذاتا همین است؟
به عنوان مثال، آیا اخیرا ضرب‌الاجلی برای ارائه یک پروژه تعیین کرده‌اید؟ اگر تعیین کرده‌اید و مدیرتان صرفا می‌خواهد مطمئن باشد که کار به موقع انجام خواهد شد، شما قربانی مدیریت ذره‌بینی نیستید.
در این صورت، می‌توانید با رئیس خود صحبتی رو در رو داشته باشید و در مورد پروتکل‌های مختلف برای حرکت رو به جلو و اطمینان از رعایت ضرب‌الاجل‌ها صحبت کنید.
در طول این فرایند خودتان مطمئن باشید که به‌طور منظم و هفتگی، مدیر را از طریق ارائه گزارش در جریان پیشرفت کار قرار می‌دهید.
از سوی دیگر آن‌چه شما به عنوان مدیریت ذره‌بینی تصور می‌کنید، ممکن است تنها روش آزمایش‌شده و واقعی مدیر شما برای انجام کارها باشد. در آن صورت بیشتر با یک موضوع فرهنگی در محل کار سروکار دارید تا یک مدیر ذره‌بینی.
اگر هیچ‌کدام از دو سناریوی قبلی در موردتان صدق نکند، به احتمال زیاد شما در تله یک مدیر ذره‌بینی گیر افتاده‌اید.
مدیریت ذره‌بینی چرا بد است؟
نکته اصلی این‌جاست که یک مدیر ذره‌بین به‌دست دقیقا برخلاف جهتی که می‌خواهد به آن برسد تلاش می‌کند: محیط کاری سالم، مشارکتی، سازنده و مستقل.
اگر تابه‌حال زیر دست یک مدیر ذره‌بینی کار کرده باشید می‌دانید که رویکرد این مدیران به لحاظ احساسی مضر و به لحاظ کاری مانع پیشرفت شماست. ضمن این‌که به احتمال زیاد شما تنها قربانی این مدیر نیستید و این نارضایتی به‌زودی کل محیط کار را شامل می‌شود و بهره‌وری را پایین می‌آورد.
مدیریت ذره‌بینی عملکرد و مشارکت کارکنان را از بین برده و یک فرهنگ کلی منفی در محل کار ایجاد می‌کند که باعث کاهش روحیه و افزایش نرخ ترک کارمندان می‌شود.
چطور با مدیریت ذره‌بینی کنار بیاییم؟
اگر متوجه شده‌اید که دارید تحت نظارت یک مدیر ذره‌بینی کار می‌کنید، کار را با به‌شک انداختن او در مورد رفتارش شروع کنید، چون این احتمال وجود دارد که آن‌ها ندانند در حال نظارت میکروسکوپی بر تمام جزئیات هستند.
بسیاری از مدیران میکروسکوپی قبلا کارمندانی لایق با عملکردی سطح بالا بوده‌اند، برای همین بعد از رسیدن به پست مدیریت هم فکر می‌کنند هنوز کار قدیمی‌شان را بهتر از شما انجام می‌دهند و باید بر تمام جزئیات کار مسلط باشند.
احتمال دیگر این است که آن‌ها از طرف مافوق خود برای رسیدن به اهداف تحت فشار هستند. اگر بتوانید دلایلی را کشف کنید که چرا رئیس شما یک مدیر ذره‌بینی است، ممکن است شانس بیشتری برای یافتن راه‌حل مقابله با آن داشته باشید.
برای کنار آمدن با این نوع مدیریت، مراحل زیر را انجام دهید:
- با نگاه کردن به درون شروع کنید. آیا رفتار یا عملکرد خودتان باعث نشده تا مدیرتان شما را به شکل ذره‌بینی مدیریت کند؟ چقدر پیشرفت خود را به خوبی اعلام کرده‌اید، و آیا پروژه‌ها را دنبال و آن‌ها را در چارچوب زمانی و در صورت لزوم با بودجه کمتری تکمیل کرده‌اید؟
- آن‌ها را در بازی خودشان شکست دهید. قبل از شروع پروژه درخواست یک جلسه دونفره داشته باشید. در مورد پروژه، درک شما از آن و هدف نهایی پروژه بحث کنید. بخش مهم این‌جاست که باید به رئیس‌تان بفهمانید می‌دانید چه انتظاری از شما دارد و آن انتظار را برآورده می‌کنید. چنین ترفندی هرچند ممکن است شما را به طور کامل از شر نظارت ذره‌بینی خلاص نکند، اما بهتان فرصت می‌دهد تا نفسی بکشید و شایستگی و لیاقت خود را اثبات کنید.
- بدون این‌که مدیران از شما بخواهند، با به‌روزرسانی‌های مکرر، آن‌ها را در جریان نگه دارید. این به‌روزرسانی پیشرفت‌هایی که در پروژه انجام شده، برنامه‌های آتی، طرح‌های کلی ایده‌ها برای پیشرفت رو به جلو، و همچنین چالش‌های به‌وجودآمده و چگونگی رفع این چالش‌ها از طرف شما را شامل می‌شود.
در نهایت با گذاشتن خود به جای مدیر ذره‌بینی و صحبت در مورد کارهایی که باید انجام شود، ممکن است بتوانید نقاط مشترکی با یکدیگر پیدا کنید.
اگر همه چیز شکست خورد، می‌توانید پیشنهاد کنید که از یک ابزار مدیریت پروژه یا نرم‌افزار مدیریت افراد کمک بگیرید. این فناوری می‌تواند به ایجاد شفافیت در اهداف کمک و نحوه عملکرد هر کارمند را برای رسیدن به اهداف خود ردیابی کند، بنابراین نیاز به مدیریت ذره‌بینی سنتی را از بین می‌برد.
نظرات کاربران